afbinden

werkw.

Uitspraak:	['ɑvbɪndə(n)]
Afbreekpatroon:	af·bin·den
Vervoegingen:	bond af (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft afgebonden (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

1) door een strakke band de aanvoer van bloed belemmeren naar (een lichaamsdeel)

Voorbeeld:

`je arm afbinden om de bloeding te stoppen`

2) (schaatsen) losmaken en uitdoen

Voorbeeld:

`je schaatsen afbinden na de wedstrijd`

Synoniemen

2 definities op Encyclo

( toesnoeren) Het te strak - of bij het niet nakijken van bindsels door diktegroei veroorzaakt- aanbinden, zodat de stengel gekneld raakt en bvb. gevoeliger is voor breuk. Plantenetiketten aan fruitbomen en bessenstruiken kunnen na enkele jaren insnoeren.
1) Toebinden 2) Onderbinden 3) Losmaken 4) Afsnoeren 5) Afsterven 6) Afdoen 7) Afknopen

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker

De verleden tijd van afbinden is 'bond af'. Het voltooid deelwoord is 'heeft afgebonden'.

'door een strakke band de aanvoer van bloed belemmeren naar (een lichaamsdeel)' en '(schaatsen) losmaken en uitdoen'

afbinden spel je A F B I N D E N

Andere woorden voor afbinden zijn afdoen en afsnoeren.

Op andere websites

Recentelijk gezocht