aanwrijven

werkw.

Uitspraak:	[ˈanvrɛivə(n)]
Afbreekpatroon:	aan·wrij·ven
Vervoegingen:	wreef aan (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:	heeft aangewreven (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

verwijten

Voorbeelden:

`iemand slordigheid aanwrijven`, `iemand aanwrijven dat hij fouten gemaakt heeft`

aanrekenen   berispen   beschuldigen   blameren   gispen   iemand iets aanrekenen   iemand iets verwijten   laken   nadragen   verwijten   voor de voeten gooien   voorhouden   

• iemand een smet aanwrijven (=iemand van iets beschuldigen)
Naar de spreekwoorden

• 1) Gispen 2) Blameren 3) Beschuldigen 4) Berispen 5) Laken 6) Voorhouden 7) Wrijven tegen 8) Verwijten 9) Nadragen 10) Ten laste leggen 11) Toedichten 12) Aantijgen 13) Aantichten 14) Aanrekenen 15) Aan hem doen hechten

Toon uitgebreidere definities

Wat is de verleden tijd van aanwrijven?

De verleden tijd van aanwrijven is 'wreef aan'. Het voltooid deelwoord is 'heeft aangewreven'.

Wat betekent aanwrijven?

'verwijten'

Hoe spel je aanwrijven?

aanwrijven spel je A A N W R I J V E N

Wat is een ander woord voor aanwrijven?

Andere woorden voor aanwrijven zijn aanrekenen, berispen, beschuldigen, blameren, gispen, iemand iets aanrekenen, iemand iets verwijten, laken, nadragen, verwijten, voor de voeten gooien en voorhouden.

Zoek aanwrijven op Woordenlijst.org
Zoek aanwrijven op Google
Zoek aanwrijven op Wikipedia