aanstichten

werkw.
Uitspraak:  ['anstɪxtə(n)]
Afbreekpatroon:  aan·stich·ten
Vervoegingen:  stichtte aan (verl.tijd enkelv.)
Vervoegingen:  heeft aangesticht (volt.deelw.) Toon alle vervoegingen

1) (iets slechts) veroorzaken
Voorbeeld:  `onheil aanstichten`

2) aanzetten tot (iets slechts)
Voorbeeld:  `het buurland aanstichten tot oorlog`
op aanstichten van  (aangezet door) `zijn vriendin vermoord hebben op aanstichten van haar broer`


Synoniemen
aandoen   aanrichten   teweegbrengen   veroorzaken   

1 definitie op Encyclo
  • 1) Teweegbrengen 2) Aandoen 3) Aanrichten 4) Veroorzaken
Toon uitgebreidere definities

Vraag & Antwoord voor je slimme speaker
Wat is de verleden tijd van aanstichten?
De verleden tijd van aanstichten is 'stichtte aan'. Het voltooid deelwoord is 'heeft aangesticht'.
Wat betekent aanstichten?
'(iets slechts) veroorzaken' en 'aanzetten tot (iets slechts)'
Hoe spel je aanstichten?
aanstichten spel je A A N S T I C H T E N
Wat is een ander woord voor aanstichten?
Andere woorden voor aanstichten zijn aandoen, aanrichten, teweegbrengen en veroorzaken.

Op andere websites
Zoek aanstichten op Woordenlijst.org
Zoek aanstichten op Google
Zoek aanstichten op Wikipedia