aanbreken

werkw.

Uitspraak:	[ˈambrekə(n)]
Afbreekpatroon:	aan·bre·ken
Vervoegingen:	brak aan (verl.tijd enkelv.) Toon alle vervoegingen

1) beginnen

Vervoegingen:	is aangebroken (volt.deelw.)
Voorbeeld:	`De dag breekt aan.`

2) openmaken en er iets van nemen

Vervoegingen:	heeft aangebroken (volt.deelw.)
Voorbeelden:	`een pak koek aanbreken`, `een aangebroken pak melk blijft niet lang goed`

aanspreken   aanvangen   beginnen   

• 1) Ontginnen 2) Dagen 3) Openmaken 4) Beginnen te schijnen 5) Beginnen 6) Heeft aangebroken 7) Het eerste van de voorraad nemen 8) Entameren 9) Openen 10) Aangloren 11) Aanbraak 12) Iets open maken 13) Aanlichten 14) Aansnijden 15) Aanvangen 16) Aanspreken

Toon uitgebreidere definities

Wat betekent aanbreken?

'beginnen' en 'openmaken en er iets van nemen'

Hoe spel je aanbreken?

aanbreken spel je A A N B R E K E N

Wat is een ander woord voor aanbreken?

Andere woorden voor aanbreken zijn aanspreken, aanvangen en beginnen.

Zoek aanbreken op Woordenlijst.org
Zoek aanbreken op Google
Zoek aanbreken op Wikipedia